CO TO
JEST ZAĆMA?

Zaćma to bardzo częste, naturalnie występujące zjawisko „mętnienia” lub „żółknięcia” soczewki oka, powodujące zaburzenie widzenia podobne do tego, kiedy patrzymy przez brudne albo pokryte szronem okno, oraz wiele innych objawów. Występuje u większości ludzi w okresie starzenia się. Proces jej powstawania rozpoczyna się już po 40 lub 50 roku życia, ale objawy zazwyczaj stają się zauważalne u osób w wieku od 60 do 70 lat.¹

Na czym dokładnie polega zaćma? Aby to zrozumieć, potrzebujemy najpierw poznać budowę oka. W oku są m.in. dwie struktury: rogówka i soczewka, które razem skupiają światło na siatkówce. Siatkówka to część oka przekazująca informacje do mózgu, co pozwala nam "widzieć" obraz.

Rogówka jest zewnętrzną strukturą skupiającą światło, a soczewka – wewnętrzną. Promienie świetlne przechodzą najpierw przez rogówkę, a następnie przez soczewkę.

Rogówka i soczewka skupiają promienie świetlne, załamując je w taki sposób, by skupiały się w jednym punkcie na siatkówce. Z siatkówki są one przekazywane do mózgu jako impulsy elektryczne, dzięki czemu mózg „widzi” obraz tego, co znajduje się przed nami.

W miarę jak się starzejemy, zaćma powoduje mętnienie lub żółknięcie naturalnej soczewki oka, przez co promienie świetlne nie są prawidłowo skupiane. Jeśli zaćma nie jest leczona, wraz z upływem czasu następuje pogorszenie widzenia.

Jak zaawansowana jest zaćma u mnie?

Aby stwierdzić stopień zaawansowania zaćmy, lekarz robi zdjęcia oczu i ocenia stopień zmętnienia i zżółknięcia soczewki w jej określonym fragmencie, zwanym obszarem oceny.

Obszar oceny

Następnie lekarz porównuje zdjęcia do zdjęć zdrowych oczu i określa stopień zaawansowania zaćmy na podstawie zaobserwowanych zmian. Na poniższych ilustracjach przedstawiono różne stopnie zaawansowania zaćmy.